‘Jij hebt toch al een tuin?’
Ik riep het over mezelf af: met 5 are erf meende ik toch nog 1 are te moeten huren op het moestuincomplex. Want meer zon en meer oude heertjes met tips uit overlevering. En vergeet niet de enorme mate van zen die ik elke keer zou ervaren als ik daar met mijn handen in de klei, fluitende vogeltjes, een kikkertje, wat hommels. Tegen de avondzon met een biertje op een gammel bankje groenten ruilen. Met ál m’n bezielde tuingenoten.
Geen idee waar te beginnen kocht ik het Moestuinboek van Mme ZsaZsa en kwam een heel end. Anderhalve augurk, 800 courgettes, een massa gedrongen worteltjes, 4 krielen, 56 kilo pompoen, metershoge bloemen, 3 blaadjes salie, een paarse bes waar ik eigenlijk een aubergine had willen zien, minstens één.
Omdat de tijd zich vaker dan lief is vult met andere, zich om elkaar verdringende prioriteiten, maken we er dit jaar een familieproject van. Mijn broertje, Hobbybrouwer, gaat hop verbouwen en schoffelen. Mijn nichtje, Unicorn, komt gieteren. Mijn neefje, Twee en eigenwijs, zal de aarbeienconsumptie voor zijn rekening nemen. En met mijn schoonzus, minstens zo’n Fanatist als ik, fiksen we de rest.
Ik zie uit naar de avonden samen, naar de beestjes, de stilte, de oogst en nog meer naar het verwerken daarna.
